ชายผู้หนึ่งถูกจัดให้นั่งตรงที่นั่งกลางในเครื่องบิน ด้วยความเหน็ดเหนื่อยและอยากหลับ เขาจึงรู้สึกหงุดหงิดเมื่อเด็กผู้หญิงที่มีปัญหาทางสมองซึ่ง นั่งติดกับเขาถามว่า “คุณคะ คุณแปรงฟันรึยังคะ”
เขาก็ตอบไปว่า “แปรงแล้วครับ”
เด็กหญิงคนนั้นก็พูดต่อว่า “ดีแล้วค่ะ คนที่ไม่แปรงฟัน ฟันจะผุ”
จากนั้นไม่นาน เธอก็ถามขึ้นอีกว่า “คุณคะ คุณสูบบุหรี่หรือเปล่าคะ”
เขาก็ตอบว่า “ไม่สูบครับ”
เด็กคนนั้นก็พูดว่า “ดีแล้วล่ะค่ะ คนที่สูบบุหรี่จะตาย”
หลังจากเงียบอยู่นาน เธอก็หันกลับมาหาเขาอีกครั้งและถามว่า “คุณคะ คุณรักพระเยซูไหมคะ”
เขาก็ตอบว่า “รักครับ”
เธอกล่าวว่า “ดีแล้วค่ะ คนที่รักพระองค์จะได้ไปสวรรค์”
แม้เขาจะรู้สึกประทับใจกับคำถามของเธอมาก แต่เขาก็เอนหลังและหวังว่าเธอคงจะไม่ถามอะไรอีก
แต่แล้วเธอก็พูดขึ้นอีกว่า “คุณคะ คุณช่วยถามคนข้าง ๆ คุณได้ไหมคะว่าเขาแปรงฟันหรือยัง”
เขาจำต้องหันไปถามคนข้าง ๆ ตามที่เธอขอ จากนั้นคำถามแบบเดิมก็ตามมา
จนมาถึงคำถามเกี่ยวกับพระเยซู ชายคนที่สองก็เริ่มใช้ความคิด และตอบว่า “ผมไม่ค่อยเข้าใจเรื่องนี้เท่าไรนัก”
และในเวลาต่อมาชายทั้งสองคนก็ได้มีโอกาสพูดคุยกันในเรื่องชีวิตนิรันดร์
เรื่องนี้ให้ข้อคิดที่ดีในการเริ่มต้น “สร้างโอกาส” เพื่อประกาศข่าวประเสริฐ
การเริ่มต้นคำถามง่ายๆ ของเด็กน้อยคนนี้ ได้นำไปสู่การประกาศอย่างเป็นธรรมชาติ
บทสนทนา
ไม่มีความคิดเห็น