พระผู้ช่วยที่ยิ่งใหญ่

“ซันดาร์อาศัยอยู่ทางตอนเหนือของอินเดียในปี ค.ศ. 1920 ขณะที่ยังเป็นเด็กหนุ่ม เขามีศรัทธาในความเชื่อเดิมอย่างแรงกล้าและเป็นผู้ข่มเหงคริสเตียนในหมู่บ้านเสมอ

กระทั่งวันหนึ่งขณะกำลังอธิษฐานอยู่ในห้อง เขาได้เห็นแสงสว่างจ้าปรากฏขึ้น เมื่อมองดูที่แสงนั้นก็เห็นรูปร่างของบุคคลผู้หนึ่ง ซึ่งได้พูดกับเขาว่า “เจ้าจะข่มเหงเราอีกนานเท่าใด”
“เรามาเพื่อช่วยให้รอด เจ้าอธิษฐานขอให้ตัวเจ้าเองได้พบทางที่ถูกมิใช่หรือ”

เหตุการณ์นั้นทำให้ซันดาร์กลับใจมาเป็นคริสเตียน เขาอุทิศตัวและเดินทางไปต่างแดนเพื่อรับใช้พระเจ้าตามหมู่บ้านต่างๆ ในประเทศทิเบต หัวหน้าหมู่บ้านผู้หนึ่งที่นั่นไม่พอใจการประกาศข่าวประเสริฐของซันดาร์อย่างมาก จึงจับเขาโยนลงไปในบ่อน้ำแห้ง และล๊อคกุญแจขังไว้เพื่อให้เขาตายอยู่ในนั้น ความหิวกระหาย และความหวาดหวั่นคงเกิดขึ้นในจิตใจ และสิ่งเดียวที่ซันดาร์ทำได้ก็คือ อธิษฐานต่อพระเจ้า

จนกระทั่งในคืนวันที่ 3 เขาได้ยินเสียงใครบางคนกำลังไขกุญแจออก ฝาบ่อถูกเปิด…มีเสียงเรียกให้จับเชือกที่หย่อนลงไปในบ่อ ซันดาร์ค่อยๆ ไต่เชือกนั้นจนขึ้นมาจากบ่อ และเมื่อมองหาคนที่มาช่วยเพื่อจะกล่าวขอบคุณ ซันดาร์กลับไม่พบใครเลยในบริเวณนั้น

เช้าวันรุ่งขึ้น ซันดาร์กลับไปในเมืองซึ่งเขาเคยถูกจับนั้น และเริ่มต้นประกาศข่าวประเสริฐอีกครั้ง
เมื่อหัวหน้าหมู่บ้านทราบเรื่องอีกครั้งก็ประหลาดใจ ซันดาร์ถูกนำตัวกลับมาพบหัวหน้าหมู่บ้านนั้นอีกครั้ง และถูกซักถามว่าเขาหลุดออกมาจากบ่อได้อย่างไร ?

หัวหน้าหมู่บ้านกล่าวว่า “ต้องมีใครสักคนที่เอากุญแจไปไขปล่อยชายคนนี้มาแน่ๆ”
ผู้คนเริ่มค้นหาว่าลูกกุญแจอยู่กับใครเพื่อจับคนร้าย ที่สุดกลับพบว่าลูกกุญแจยังแขวนอยู่ที่เข็มขัดของหัวหน้าหมู่บ้านนั้นนั่นเอง !

พระเจ้าเป็นพระผู้ช่วยที่ยิ่งใหญ พระองค์มีวิถีที่แสนอัศจรรย์เพื่อปกป้องคนของพระองค์
บางครั้งก็ช่วยเหลือผ่านผู้คนรอบข้าง และบางครั้งก็ด้วยวิธีที่เราคิดไม่ถึง”