รักษาความตั้งใจที่แท้จริง

“มีชายหนุ่มผู้หนึ่งมาฝึกบำเพ็ญพรตกับอาจารย์ผู้โด่งดัง หลังจากฝึกมาได้หลายปี อาจารย์เห็นว่าศิษย์มีความสามารถแก่กล้าแล้ว จึงอนุญาตให้ไปบำเพ็ญพรตแต่ผู้เดียวในอีกแคว้น

หนุ่มผู้นั้นจึงมาปลูกกระท่อมนอกหมู่บ้านเพื่อบำเพ็ญภาวนา แต่แล้ววันหนึ่งก็พบเสื้อเพียงตัวเดียวของตน มีรอยหนูกัดขาด เมื่อปะชุนแล้ว วันต่อมาหนูก็ยังกัดขาดอีก เป็นเช่นนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
เขาคิดหาทางแก้อยู่หลายวัน ในที่สุดก็ไปหาแมวมาปราบหนู แต่เมื่อได้แมวมา เขาก็ต้องไปหานมมาเลี้ยงแมวด้วย หลังจากไปขอนมวัวจากชาวบ้านอยู่เดือนหนึ่ง ก็คิดว่าแทนที่จะเดินไปขอนมในหมู่บ้าน สู้หาวัวมาเลี้ยงดีกว่า ครั้นหาวัวมาเลี้ยงแล้วก็ต้องหาหญ้าให้มันด้วย

เนื่องจากไม่ต้องการเสียเวลาในการบำเพ็ญพรต เขาจึงไปจ้างลูกสาวชาวบ้านมาเกี่ยวหญ้าให้วัว
ผ่านไปหลายเดือน เงินที่ได้รับทานจากชาวบ้านก็ร่อยหรอไปเกือบหมด ก็เลยหาทางออกด้วยการรวบหัวรวบหางกับสาวใช้เสียเลย จะได้ไม่ต้องเสียเงินจ้าง

แต่เมื่อมีสาวมาอยู่ด้วยแล้ว ก็ต้องช่วยกันทำมาหากิน ในที่สุดก็เลยเลิกบำเพ็ญพรต กลายมาเป็นพ่อค้า หากินจนร่ำรวย แล้ววันหนึ่งอาจารย์ก็เดินทางมาเยี่ยม และได้พบกับความเปลี่ยนแปลงอย่างหน้าเป็นหลังมือของศิษย์ อาจารย์จึงถามว่าเกิดอะไรขึ้น

ชายผู้นั้นอธิบายว่า “”นี่เป็นวิธีที่ผมจะรักษาเสื้อของผมน่ะครับ””

ความตั้งใจที่ท่านเคยมีเพื่องานพระเจ้าคืออะไร
อย่าปล่อยให้สถานการณ์พาชีวิตของท่านไปจากเป้าหมายหลัก
การไม่ฉุกคิด จะทำให้ท่านถลำไปทีละขั้นจนบานปลาย”