ครั้งหนึ่ง โซเฟีย ลอเรน ดาราสาวชาวอิตาเลียนได้เล่าเหตุการณ์ที่ถูกโจรกรรมเครื่องเพชรไปให้แก่ผู้กำกับหนังของเธอฟังด้วยน้ำตา
เธอโศกเศร้าเสียใจมากกับการสูญเสียเครื่องเพชรราคาแพง ผู้กำกับหนังจึงสอนเธอว่า “ฟังให้ดีนะโซเฟีย… เพราะผมอายุมากกว่าคุณ ผมจึงได้เรียนรู้ความจริงบางอย่างของชีวิตว่า ‘อย่าไปเสียน้ำตาให้กับสิ่งที่มันร้องไห้ให้คุณไม่ได้เลย”’
เราอาลัยอาวรณ์กับวัตถุสิ่งของหรือทรัพย์สินที่สูญเสียไป
ในขณะที่ทรัพย์สินเหล่านั้นไม่เคยแสดงความอาลัยอาวรณ์ให้กับเราเลย
บทสนทนา
ไม่มีความคิดเห็น