1.”ยอมรับ”
การยอมรับถือเป็นประตูก้าวแรกแห่งการพัฒนาตัวเอง เปิ้ลเรียนรู้ที่จะเข้าใจและยอมรับความเป็นตัวของตัวเอง ที่ผ่านมาเรามักจะเข้าใจว่า เรารู้จักตัวของเราดีที่สุด ในทุกด้านของชีวิต ทั้งสิ่งที่เราคิด สิ่งที่พูด และสิ่งที่ทำ โดยที่ไม่รับฟังเสียงสะท้อนจากผู้อื่นที่อาจจะมองเห็นเราในมุมที่แตกต่างจากสิ่งที่เรามองเห็นตัวเอง เราอาจจะมีข้อดีอยู่เยอะ แต่ข้อบกพร่องก็มีอยู่มาก ซึ่งเราต้องยอมรับในสิ่งนั้น ที่อาจจะเป็นสิ่งที่เรารู้ได้ด้วยตัวเอง หรือจากการบอกกล่าวของผู้อื่น
การยอมรับ เพื่อจะแก้ไข และพัฒนาให้เป็นตัวเองใน version ที่ดีขึ้น จึงเป็นสิ่งที่เปิ้ลให้ความสำคัญเป็นอย่างแรก เพื่อให้เรายอมรับในสิ่งอื่นๆ ที่จะเข้ามาทำให้ชีวิตของเราเติบโตขึ้นต่อไปได้
2.”ยอมทิ้ง”
ในปีที่ผ่านมา มีหลายสิ่งที่เป็นอุปสรรคในการพัฒนาตัวเอง ทั้งทางร่างกายและจิตใจ รวมถึงจิตวิญญาณ ที่เปิ้ลตัดสินใจที่จะยอมทิ้งสิ่งเหล่านั้นให้ออกไป ซึ่งบางสิ่งก็อยู่กับเรามานานจนกลายเป็นชีวิตของเราไปแล้ว และเป็นสิ่งที่ขัดขวางเราให้ก้าวต่อ และเติบโตขึ้น
เปิ้ลต้องตัดสินใจยอมทิ้งความขี้เกียจของตัวเองในการลุกขึ้นมาออกกำลังกายเพื่อได้สุขภาพที่แข็งแรง ยอมทิ้งความคิดในแง่ลบเพื่อให้จิตใจมีสันติสุข และยอมทิ้งความหยิ่งของตัวเองเพื่อความถ่อมใจที่มากขึ้น ซึ่งเมื่อเราตัดสินใจยอมทิ้งสิ่งที่ไม่ทำให้เกิดผลดีในชีวิตของเรา ทั้งทางฝ่ายร่างกายและจิตใจ และจิตวิญญาณ จะทำให้เรามีชีวิตที่เติบโตขึ้นได้อย่างเกิดผล
3.”ยอมฟัง”
การยอมฟังเป็นสิ่งสำคัญที่สุดสิ่งหนึ่ง ที่จะช่วยรักษาความสัมพันธ์ระหว่างเรากับคนรอบข้างของเราได้ดีมากๆ ในปีที่ผ่านมา เปิ้ลเองก็มีความขัดแย้งเกิดขึ้นมากมาย ส่วนใหญ่ก็เกิดขึ้น จากการที่ต่างฝ่ายต่างไม่ยอมฟังซึ่งกันและกัน พยายามที่จะพูดในสิ่งที่ตัวเองคิด มองในมุมมองที่ตัวเองมอง ในขณะที่อีกฝ่ายหนึ่งพูด บางทีอาจจะดูเหมือนเรากำลังฟังอยู่ แต่จริงๆแล้ว เราอาจจะไม่ได้ฟังอย่างเข้าใจเลยก็ได้ เพราะในความคิดของเรา ก็จะเชื่อในสิ่งที่เราเชื่ออยู่แล้ว และไม่ได้พยายามที่จะเข้าใจและยอมฟังอีกฝ่ายหนึ่งอย่างแท้จริง ทำให้ยากที่จะกลับมามีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันได้ เราจึงควรฝึกที่จะยอมฟัง ด้วยความเข้าใจ ไม่ว่าจะเป็นการฟังความคิดเห็น มองมุมมองของผู้อื่นดูบ้าง ซึ่งอาจจะทำให้เราเข้าใจผู้อื่นมากขึ้นก็ได้
4.”ยอมเปลี่ยน”
อุปสรรคของการที่จะก้าวไปข้างหน้าที่ดีขึ้นกว่าเดิมคือ การที่เราไม่ยอมรับการเปลี่ยนแปลง ยังอยากที่จะเป็นคนเดิมที่มีความคิดเดิมๆ และรอให้คนอื่นเปลี่ยน ไม่ใช่เราเปลี่ยน เปิ้ลเองก็เคยมีความคิดแบบนี้
แต่สุดท้ายในหลายๆครั้ง เหตุการณ์ต่างๆก็ยังคงเป็นเหมือนเดิม และยังมีโอกาสที่จะเกิดซ้ำๆขึ้นอีก ซึ่งอาจจะทวีความรุนแรงมากขึ้น แต่เมื่อเราตัดสินใจที่จะเปลี่ยนที่ตัวของเราเองก่อน โดยไม่ได้ขึ้นกับสิ่งที่อยู่รอบตัว อย่างไม่มีเงื่อนไข จะทำให้เราจะสามารถก้าวข้ามผ่านปัญหาต่างๆไปได้อย่างมีสันติสุข
5.“ยอมปล่อย”
สาเหตุหนึ่งที่ทำให้เราขาดสันติสุข มีชีวิตที่วุ่นวาย หรือความเครียดที่เกิดขึ้นในแต่ละวัน ก็คือ การรับภาระ ปัญหา ความกังวลใจ มาไว้ที่ตัวเอง ทั้งจำเป็นบ้าง ไม่จำเป็นบ้าง และที่สำคัญคือ หลายอย่าง เราไม่สามารถที่จะควบคุมเองได้ เปิ้ลต้องเรียนรู้ที่จะยอมปล่อยหลายสิ่งที่ไม่สำคัญ และไม่จำเป็นออกไปจากชีวิต หรือออกจากตารางในแต่ละวัน เพราะหากเราแบกทุกสิ่งไว้ที่ตัวเอง จะทำให้ชีวิตในแต่ละวันถูกอัดแน่นไปด้วยความวุ่นวาย ไม่สามารถทำสิ่งที่สำคัญ และจำเป็นสำหรับตัวของเราได้
6.”ยอมแพ้”
การยอมแพ้ในที่นี้ ไม่ใช่การยอมแพ้ที่เกิดจากการแข่งขัน แต่เป็นการยอมแพ้ที่เกิดขึ้นในสถานการณ์ที่มีความขัดแย้ง และดูเหมือนแต่ละฝ่ายนั้นต้องการที่จะเอาชนะ เพื่อตอบสนองความเป็นตัวตนของเรา
เปิ้ลเชื่อว่า ความต้องการที่จะเอาชนะแบบนี้ เกิดขึ้นกับคนจำนวนไม่น้อย ซึ่งเปิ้ลเองก็เคยเป็นหนึ่งในนั้น แต่ในความเป็นจริงแล้ว การที่เราตัดสินใจที่จะเป็น “ฝ่ายยอมแพ้” ก็อาจจะทำให้เกิดผลที่ดีกว่าก็ได้ เพราะไม่เพียงแต่จะทำให้สถานการณ์ในขณะนั้นดีขึ้นแล้ว แต่ยังให้เราเรียนรู้ที่จะทำให้ความเป็นตัวตนของเราเล็กลง เพราะถ้าเรายังคงให้ความเป็นตัวตนของเราใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ และมีอิทธิพลกับชีวิตของเรามากเท่าไหร่ เรากำลังทำให้ ความเป็นไปได้ที่จะเกิดความขัดแย้งอื่นๆขึ้นในอนาคตมีมากขึ้นเท่านั้น…
เปิ้ลจึงเรียนรู้ว่า “การยอมแพ้” ก็หมายถึงการที่เราสามารถ”เอาชนะตัวตน”ของเราได้นั่นเอง
7.”ยอมจำนน”
สิ่งสุดท้ายที่สำคัญที่สุดในทุกสิ่งที่กล่าวมาข้างต้น ก็คือการยอมจำนน ในฐานะที่เปิ้ลเป็นคริสเตียนที่มีความเชื่อว่าพระเจ้าเป็นผู้ควบคุมชีวิตของเรา เราจำเป็นต้องยำเกรง ยอมจำนน และเชื่อฟังในทุกสิ่งที่พระเจ้าบอกให้เราทำ
การตัดสินใจที่จะยอมจำนนต่อพระเจ้า ทำให้เปิ้ลยอมทำในสิ่งที่กล่าวมาข้างต้นทั้งหมด อย่างไม่มีเงื่อนไข พระเจ้าสอนให้เปิ้ลรู้ว่า เราเกิดมาบนโลกนี้อย่างมีวัตถุประสงค์ ชีวิตที่เราใช้ในทุกๆวัน จะต้องเป็นชีวิตที่ให้พระเจ้าได้รับเกียรติ เราไม่สามารถทำตามใจของตัวเอง เมื่อสิ่งนั้นเป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้อง และสิ่งที่เราทำลงไปนั้น ทำให้พระเจ้าเสียใจ และเสียเกียรติ
เปิ้ลจึงสัญญากับตัวเองว่า ชีวิตที่เหลืออยู่บนโลกนี้ ไม่ว่าจะกี่วัน กี่เดือน หรือกี่ปี ก็ตาม ก็จะเป็นชีวิตที่ถวายเกียรติให้กับพระเจ้า จนกว่าจะได้ขึ้นไปพบกับพระองค์ บนแผ่นดินสวรรค์.. ขอพระเจ้าอวยพรทุกท่านค่ะ
บทสนทนา
ไม่มีความคิดเห็น