1. ความเมตตาสำคัญกว่าความถูกต้อง ถ้าพระเจ้าใช้ความถูกต้องเป็นเกณฑ์ ทุกคนต้องตายหมดทั้งโลกแล้ว แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าให้เราใช้ความเมตตามาเป็นเครื่องมือในการทำบาป หรือบีบคั้นความจริง อย่าเอาข้ออ้างมาเป็นกติกา (อย่าเอาความเมตตามาเป็นกติกา) อย่าเอาความเมตตาของพระเจ้ามาเป็นเครื่องมือกระทำตามเนื้อหนัง หรืออย่าเอาเสรีภาพมาเป็นข้ออ้างในการทำตามเนื้อหนัง ทำบาป และความชั่วอื่นๆ
2. เราต้องถ่อมใจเข้าหากัน อย่าไปพยายามเอาชนะคัดค้านกันทุกครั้งไป แต่ให้ยอมเสียหน้าบ้าง ยอมเสียเกียรติบ้าง ยอมถูกเอาเปรียบบ้าง แล้วเราจะจ่ายราคาต่อค่าเสียหายน้อยลง เหมือนที่เคยมีคำกล่าวว่า “เสียน้อยเสียยาก เสียมากเสียง่าย”
3. ไม่สำคัญว่าจะทำดีมาขนาดไหน แต่สำคัญว่าตอนจบเป็นยังไง สังคมมักจะจดจำประวัติศาสตร์จากตอนจบ ทำดี 99 ครั้งแต่ทำชั่วครั้งสุดท้ายเพียง 1 ครั้งสังคมดันไม่ให้อภัย แต่ทำนองกลับกัน ทำชั่ว 99 ครั้ง และครั้งสุดท้ายทำดีสังคมกลับให้อภัย ดังนั้นอย่าไปประเมินคนรอบข้างจากสิ่งที่เห็น มีคำกล่าวว่า “นักบุญทุกคนมีอดีต แต่นักโทษทุกคนมีอนาคต” ไม่สำคัญว่าเริ่มต้นจะเป็นอย่างไร เราไม่สามารถไปเปลี่ยนตอนเริ่มได้ แต่เราสามารถกำหนดตอนจบของเราได้
4. ไม่ว่าจะอยู่ในสถานภาพไหน เราสามารถถวายเกียรติแด่พระเจ้าได้ ยากจน รำรวย พิการ สมบูรณ์แบบ ทุกตำแหน่ง ทุกบทบาท ทุกลมหายใจสามารถถวายเกียรติแด่พระเจ้าได้
5. ปัญหาทุกเรื่อง ทุกสถานการณ์ในโลกใบนี้ สามารถแก้ไขได้ด้วยการสื่อสาร ด้วยความเข้าใจ และอีกฝ่ายต้องฟัง ไม่ใช่ฟังเพื่อจะชี้แจ้งตอบโต้ แต่ฟังเพื่อจะเข้าใจ และฟังจากเสียงในหัวใจ
6. ภาษารักสำคัญมากกับชีวิตคู่ เราแสดงความรักอย่างสุดความสามารถ แต่อีกฝ่ายหนึ่งไม่สามารถสัมผัส เพราะเราแสดงความรักคนละภาษา ดังนั้นเราต้องทำความเข้าใจว่านิยามการแสดงออกของความรักแต่ละฝ่ายคืออะไร โอบกอด ให้ของ พูดคุย รับฟัง นวด ให้เวลา ทำงานบ้าน และอื่นๆ
7. ซื่อตรง ตรงไปตรงมา ไม่แกว่งไปแกว่งมา ทำอะไรให้ทำด้วยคุณภาพทอง งานใหญ่ ก็ทองใหญ่ งานเล็กก็ทองเล็ก ไม่ใช่งานใหญ่ใช้ทอง งานเล็กใช้หินกรวด การรับใช้ให้ทำอย่างซื่อตรงด้วยคุณค่าและคุณภาพ เหมือนการใช้ตะลันต์ในชีวิตให้สัตย์ซื่อ
บทความ: ศจ.ธงชัย ประดับชนานุรัตน์
ออกแบบภาพ: Promise
บทสนทนา
ไม่มีความคิดเห็น