เรื่องดีคำโดน

แน่นอนคือไม่แน่นอน

แน่นอนคือไม่แน่นอน

ในปี 1928 มีการพบปะของกลุ่มนักธุรกิจผู้มั่งคั่งของอเมริกาที่โรงแรมเอดจ์วอเตอร์ บีช ชิคาโก ประกอบด้วย ประธานบริษัทค้าเหล็กที่ใหญ่ที่สุดในอเมริกา นักค้าพืชผลผู้มั่งคั่ง ประธานตลาดหุ้น สมาชิกในคณะทำงานของประธานาธิบดี นักค้าหุ้นรายใหญ่ ประธานกรรมการของธนาคารใหญ่ ประธานบริษัทธุรกิจผูกขาดที่ใหญ่ที่สุดในโลก

ผู้คนเหล่านี้เป็นคลื่นลูกใหม่ผู้เป็นเจ้าของความมั่งคั่งมากกว่าที่มีอยู่ในคลังของประเทศอเมริกาเสียอีก เรื่องราวความมั่งคั่งของเขากลายเป็นต้นแบบของความสำเร็จที่วัยรุ่นอเมริกันอยากเจริญรอยตาม

แต่ทว่า อีก 25 ปีต่อมา ประธานบริษัทค้าเหล็กรายใหญ่ที่สุด ชาร์ล สว๊าบ (Charles Schwab) ซึ่งเคยมั่งคั่งอย่างที่สุด กลับต้องดำเนินชีวิตด้วยการล้มละลายกู้ยืมเงินในช่วง 5 ปีสุดท้ายของชีวิต และสิ้นชีวิตด้วยความตรอมตรม

นักเก็งกำไรข้าวสาลีผู้มั่งคั่ง อาเธอร์ คัทเท่น (Arthur Cutten) ประสบภาวะล้มละลาย และสิ้นชีวิตที่ต่างแดน

ประธานตลาดหุ้นนิวยอร์ค ริชาร์ด วิทนีย์ (Richard Whitney) ต้องโทษติดคุกที่เรือนจำซิง ซิง ที่มีความปลอดภัยสูงสุดแห่งหนึ่งในนิวยอร์ค ล้มละลาย ต้องขายทรัพย์สินทั้งหมดเพื่อชดใช้หนี้สิน

หนึ่งในคณะทำงานของประธานาธิบดี อัลเบิร์ต ฟอล (Albert Fall) ได้รับการนิรโทษกรรมหลังต้องโทษติดคุกจากคดีทุจริตและติดสินบน และสิ้นชีวิตที่บ้าน

นักค้าหุ้นรายใหญ่ของตลาดหุ้นวอลล์สตรีท เจสซี ลิเวอร์มอร์ (Jesse Livermore) สิ้นชีพด้วยการฆ่าตัวตาย

ประธานธนาคารนานาชาติ (The Bank of International Settlements) ลีออน เฟรเซอร์ (Leon Fraser) สิ้นชีพด้วยการฆ่าตัวตาย

ประธานบริษัทธุรกิจผูกขาดที่ใหญ่ที่สุดในโลก อิวาร์ ดรูเกอร์ (Ivar Drueger) สิ้นชีพด้วยการฆ่าตัวตาย

คนเหล่านี้น่าเห็นใจมาก เขาได้เรียนรู้วิธีหาเงิน แต่ไม่อาจเรียนรู้วิธีดำเนินชีวิต และจำนวนมากก็จบชีวิตลงด้วยความโศกเศร้า

 

ที่มา  :  Anonymous
ภาพ  :  https://pixabay.com/images/id-690084/
ออกแบบภาพ  :  Mantana

ข้อมูลที่เกี่ยวข้อง