หญิงไร้บ้านคนหนึ่งผู้ทุกข์ร้อนกับปัญหา ได้ตรงเข้าไปหานักเทศน์เพื่อร้องขอความช่วยเหลือ แต่เพราะนักเทศน์ผู้นี้ยุ่งติดธุระหลายอย่างจึงไม่ได้ช่วยเหลือเธอ และจากไปโดยเพียงแค่อธิษฐานเผื่อเธอเท่านั้น
หญิงไร้บ้านผู้นี้จึงเขียนข้อความ ส่งไปให้นักเทศน์ผู้นี้ในภายหลัง ถึงความไม่เอาใจใส่ของเขาว่า
“ฉันหิวกระหาย แต่คุณกลับรวบรวมนักมนุษยชนเพื่อจัดเสวนาถกกันเรื่องความหิวโหยของฉัน
ฉันถูกจำจอง คุณได้แต่อธิษฐานขอให้ฉันได้รับการปลดปล่อย
ฉันเปลือยกายไม่มีเสื้อผ้าจะใส่ แต่ในความคิดของคุณคงมองว่าฉันผิดศีลผิดธรรม
ฉันเจ็บป่วย แต่คุณคุกเข่าอธิษฐานขอบคุณพระเจ้าที่คุณมีสุขภาพดี
ฉันไร้บ้านจะอาศัย คุณก็ได้แต่เทศน์สอนเรื่องที่พำนักฝ่ายวิญญาณ
ฉันอ้างว้างโดดเดี่ยว แต่คุณกลับทอดทิ้งฉันไว้ลำพังโดยเพียงแต่อธิษฐานเผื่อเท่านั้น
คุณช่างบริสุทธิ์สูงส่ง ดูใกล้ชิดพระเจ้า แต่ฉันกลับยังคงหิวโหย โดดเดี่ยว และหนาวเหน็บ”
คริสเตียนควรเป็นพยานถึงความดีของพระเจ้า ไม่ใช่เพียงด้วยคำพูด แต่ด้วยการกระทำดี
“จงมีชีวิตที่เป็นคำพยาน ไม่เพียงแต่พูดคำพยาน”
ที่มา : Anonymous
ภาพ : https://unsplash.com/photos/hZEDtbQbWko
ออกแบบภาพ : Mantana
บทสนทนา
ไม่มีความคิดเห็น