ความเมตตา

ครั้งหนึ่งระหว่างการพิพากษา กษัตริย์นโปเลียน ได้รับการอ้อนวอนขอความเมตตาจากมารดาผู้ต้องการช่วยเหลือบุตรที่ต้องโทษ

กษัตริย์นโปเลียนกล่าวว่า “นี่เป็นการทำความผิดครั้งที่สอง และโดยความยุติธรรมแล้ว บุตรของเจ้าจะต้องโทษประหารชีวิต”

มารดาของนักโทษกล่าวตอบว่า “หม่อมฉัน ทราบดี และมิได้ร้องขอความเป็นธรรม แต่หม่อมฉันวิงวอนขอเพียงความเมตตา”

นโปเลียนตอบ “แต่บุตรของเจ้าไม่คู่ควรกับความเมตตา”

มารดานักโทษทูลด้วยเสียงสั่นเครือว่า “ใช่พะยะค่ะ แต่หากเป็นเพราะคู่ควรได้รับ นั่นก็มิใช่ความเมตตา และสิ่งเดียวที่หม่อมฉันวิงวอนขอก็คือความเมตตา”

นโปเลียนชื่นชมมารดาผู้นี้ จึงตรัสว่า “ดี… ถ้าเช่นนั้น เราจะให้ความเมตตาแก่บุตรของเจ้า”

ที่มา:  Nelson L. Price, {Supreme Happiness} (Nashville: Broadman Press, 1979) 78-79

ความเมตตา คือ ความดีงามที่หยิบยื่นให้ แม้แต่กับคนที่ไม่คู่ควรจะได้รับ

ออกแบบภาพ:  Nan Tharinee