สามีภรรยาคู่หนึ่ง ใช้ชีวิตร่วมกันมา 25 ปี พวกเขามีลูกด้วยกัน 4 คน แต่แล้ววันหนึ่งสามีเกิดนอกใจภรรยา ทั้งคู่มีปากเสียงกันและลงเอยด้วยการหย่าร้าง ลูกทั้งสี่อยู่ในความดูแลของภรรยา
ภรรยาผู้นี้รู้สึกบาดเจ็บกับความทรยศของสามีที่ปล่อยให้เธอต้องเลี้ยงดูลูกต่อไปลำพัง ความเป็นอยู่ของเธอเริ่มตกต่ำลง การดูแลลูกทำให้เธอไม่มีเวลามากจะพอไปหารายได้
ทุกวันเธอตกอยู่กับความเครียดเรื่องการเงิน และความเจ็บช้ำใจที่สามีทิ้งเธอไป
สามีของเธอแต่งงานใหม่ไม่นานหลังจากนั้น เร็วกว่าที่ใครจะคาดคิด ชีวิตของเขาดูมีความสุข การงานไปได้ดี สวนทางกับเธอที่กำลังดิ่งลง
เมื่อถึงวันแต่งงานของลูกสาวคนโต สามีเก่าของเธอมาร่วมงาน เขาคล้องแขนเจ้าสาวเดินเข้ามาในงานพิธีด้วยความภาคภูมิใจและรอยยิ้มที่ฉีกถึงใบหู ตรงกันข้ามกับเธอที่ต้องแบกรับภาระทุกอย่างจากความไม่รับผิดชอบของสามีเก่า เธอมองดูรอยยิ้มของสามีด้วยความเจ็บปวดและความเกลียดชัง
ถุงยาพิษได้เริ่มเทราดลงในใจของเธออีกแล้ว
.
ชายอีกคนหนึ่งทุ่มเทชีวิตให้กับบริษัทนับตั้งแต่จบการศึกษาจากมหาวิทยาลัย เขาร่วมบุกเบิกบริษัทกับเพื่อนๆ จนทุกอย่างเจริญก้าวหน้า เขาทำงานหนักและเสียสละชีวิตส่วนตัวบางส่วนไป แฟนสาวเลิกราไปเพราะเขาไม่มีเวลาให้ คุณแม่ของเขาจากไปอย่างกระทันหันโดยเขาไม่ได้อยู่ดูใจเพราะติดการประชุมที่ต่างประเทศ
หลายปีต่อมา บริษัทใหญ่โตขึ้น ถึงเวลาที่บริษัทจะต้องมีการปรับโครงสร้าง เขาหวังว่าเขาจะได้รับตำแหน่งที่สำคัญในบริษัท ทว่าทุกอย่างไม่เป็นไปอย่างที่หวังไว้ เพื่อนๆ ของเขาร่วมกันหักหลังจนเขาต้องเดินหันหลังจากบริษัทแห่งนั้นออกมาด้วยความเจ็บปวด
เขาเสียใจ เจ็บปวด ยิ่งเมื่อนึกถึงความทุ่มเทที่เขาได้เคยเทลงไปเพื่อบริษัท มันยิ่งกลับทวีบาดแผลแห่งความเจ็บปวดนั้นให้รุนแรงขึ้นกว่าเดิม
.
หญิงอีกคนหนึ่ง เธอตั้งครรภ์และคลอดบุตรชายที่น่ารัก ทุกคนในครอบครัวที่รอคอยต่างมีความสุขเพราะเด็กน้อยคนนี้ ทุกอย่างในชีวิตของเธอมีสีสัน ทุกวันของเธอมีความสุข
กระทั่งวันหนึ่ง ขณะที่เด็กน้อยอายุได้ 3 ปี แม่ผู้นี้พาลูกน้อยนั่งรถไปด้วยกัน ลูกร้องงอแงไม่ยอมคาดเข็มขัดนิรภัย เธอจนใจและยินยอมเพราะเห็นว่าอีกไม่ไกลก็จะถึงบ้านแล้ว
ขณะกำลังผ่านทางแยก รถอีกคันหนึ่งพุ่งตรงเข้ามาชนรถของเธอเข้าอย่างรุนแรงจนรถของเธอพลิกคว่ำ
เมื่อได้สติ เธอรีบควานหาตัวลูกชาย แต่กลับได้พบเพียงร่างที่ไร้ลมหายใจ เด็กน้อยจากไปเสียแล้ว
คนขับรถที่พุ่งชนออกมาจากรถด้วยอาการมึนเมา และถูกตัดสินให้ติดคุกฐานขับรถขณะมึนเมาจนเป็นเหตุให้ผู้อื่นถึงแก่ความตาย แต่เธอซึ่งอยู่นอกคุก กลับเต็มไปด้วยความรู้สึกเจ็บปวดเสียยิ่งกว่าคนที่อยู่ในคุก
ทุกวันเธอรู้สึกโกรธแค้นเมื่อนึกถึงชายที่ไร้ความรับผิดชอบจนทำให้ลูกของเธอต้องตาย ที่เจ็บปวดยิ่งกว่านั้น คือ เธอได้แต่โทษตัวเองที่ยอมปล่อยให้ลูกไม่คาดเข็มขัดนิรภัย และคิดว่าที่ทุกอย่างเป็นอย่างนี้ก็เพราะความผิดของเธอเอง
.
ความโกรธเกลียดชัง ความขมขื่นใจ ความรู้สึกถูกเอารัดเอาเปรียบ สิ่งเหล่านี้เป็นเหมือนถุงยาพิษที่ทำร้ายชีวิตของเราให้จมอยู่กับความเจ็บปวด
ที่มา: Anonymous
คลังภาพ: Issara Willenskomer on Unsplash
ออกแบบภาพ: Nan Tharinee
บทสนทนา
ไม่มีความคิดเห็น