เผชิญหน้ากับความบาป
มีบางคนที่คิดว่าความบาปไม่ใช่เรื่องใหญ่ จนกลายเป็นกระแสในทุกวันนี้ มีคริสตจักรและคนที่ไปคริสตจักรจำนวนมากที่ไม่เคยเผชิญหน้ากับความจริงว่า จิตใจของพวกเขาชั่วร้ายและเต็มไปด้วยบาปมากมายเพียงใด
ถ้าคุณได้อ่านพระธรรมอิสยาห์ บทที่ 53 คุณจะไม่มีทางมองบาปเป็นเรื่องเล่นๆ ได้ เพราะที่นั่น ความบาปของทั้งคุณและผม คือสิ่งที่ทำให้พระคริสต์สิ้นพระชนม์ที่ไม้กางเขน คุณยังสามารถมองการทนทุกข์ของพระองค์เป็นเรื่องเล่นๆ ได้หรือ?
พระองค์ทรงถูกแทง เพราะความทรยศของเรา
ทรงบอบช้ำเพราะความบาปผิดของเรา
การตีสอนและพระพิโรธที่ตกบนตัวพระองค์นั้น
ทำให้พวกเรามีสวัสดิภาพ
เราทุกคนหลงทางไปเหมือนแกะ
ต่างคนต่างหันไปตามทางของตนเอง
และพระยาห์เวห์ทรงวางความผิดบาปของเราทุกคนลงบนที่ตัวของพระองค์
เราจะมองสิ่งเหล่านี้เป็นเพียงเรื่องเล่นๆ หรือ?
บาปของคุณอยู่ที่พระองค์
เมื่อคุณวางใจในพระเยซูคริสต์ ความบาปทั้งหมดของคุณก็ถูกวางลงที่พระองค์ด้วย ในช่วงเวลามืดมนบนกางเขน หลังจากที่พระเยซูร้องว่า “พระเจ้าของข้าพระองค์ พระเจ้าของข้าพระองค์ ทำไมพระองค์ทรงทอดทิ้งข้าพระองค์?”
พระองค์ทรงรับพระพิโรธทั้งหมดจากพระเจ้า ทรงแบกรับความบาปทั้งหมดของทุกคนตลอดหน้าประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติ
คุณอาจแย้งว่า “พระเยซูจะสามารถรับพระพิโรธแทนผู้คนทั้งหมดนั่นได้อย่างไร?” เหตุผลคือ เพราะพระองค์ทรงเป็นพระเจ้าผู้ไม่จำกัด พระองค์จึงสามารถรับพระพิโรธจากพระบิดาได้อย่างไม่จำกัด นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมช่วงเวลานั้นทุกสิ่งจึงดูมืดมน
ถ้าคุณมองไปที่กางเขน คุณจะเข้าใจถึงความรุนแรงของบาป และคุณจะไม่สามารถมองความบาปเป็นเรื่องเล่นได้เลย
บทความต้นฉบับ: จอห์น แม็คอาเธอร์ (คลิกที่นี่) , 3 เมษายน 2018
แปล: จิรัฎฐ์ สำราญสุข
เรียบเรียง: ธารา วงศ์ศิริสิน
ภาพ: Stephany Lorena on Unsplash
ออกแบบ: rainniedesign
บทสนทนา
ไม่มีความคิดเห็น